Përshkrimi
Ideja për të shkruar diçka për Kafe Rostand më kishte ardhur aq natyrshëm, saqë s’e mbaja mend as kohën, as rrethanat. Ishte një ndjesi midis pendimit dhe mirënjohjes, e ngjashme me atë ndaj shoqes së jetës, që, duke qenë pranë teje në gjithçka, nuk e ka pasur, ose ty të duket se nuk e ka pasur, vëmendjen e duhur.
Në këtë kafe kisha shkruar qindra faqe dhe po aq shënime për motive e siopse, pa u kujtuar asnjëherë për atë vetë, kafenenë.
